Sen Yoktun Puslu mum ışığında alacakaranlıktı sevdam gönül gözlerde kayboluş sözler anlamsızlıktı bir sen vardın bir ben yoktum Yalnızlığın gölgesinde oynaşan gölgeler dışında. Geceyi dinledim penceremin buğusunda, Dinledikçe gözlerimin buğusu donuyor, dinledikçe gecede kayboluyordum. Sözlerin anlamsızlığında sana cümleler kuruyordum Bazen kelimelerin büyüsünde sana seni seviyorum yazarken üç noktalar bırakıyordum her soruda Ama sen yoktun sonra bir sigara yakıyordum dumansızlığıma efkarin mutluluğunda caresizliğimin umudunu buluyordum Uyuyordum gecede, gözlerim açık Sineme nefesler yetmiyor ölüyordum Ama biliyordum, sen yoktun sonra misralar geliyordu aklıma şair diyordu ya aşktır yaşanan tek başına ya da yalnızlık iki kişilik gibi bişey ben ise iki kişilik yaşıyordum seni severken bile sensizliğimin çığlığını duyuyordum yüreğimde
Konu: Sen Yoktun 
Ptsi Ocak 12, 2009 9:23 pm
